คุณเคยนึกย้อนขอบคุณที่ถูกปฏิเสธไหม?

ประมาณว่าตอนนั้นเสียใจ มีแต่คำว่าทำไม วันนี้นึกย้อนไป ยิ้มขอบใจกับสิ่งนั้น …

สิบปีก่อน หลังกรุงเทพผ่านน้ำท่วมครั้งใหญ่

ผมมีความรู้ MS Excel ระดับดี แต่มีความรู้ MS Access ระดับต้องปรับปรุง ศึกษาด้วยตัวเองแต่ก็งงอยู่หลายจุด จึงอยากหาคอร์สเรียนเพื่อปรับพื้นฐานความเข้าใจ

ตัดสินใจเรียนที่สถาบันแห่งหนึ่ง ผู้สอนเป็นเจ้าของชื่ออาจารย์เก่ง

คอร์สนี้เป็นคอร์สยาว เรียน 5 วันเต็ม

ด้วยความที่คอร์สยาว มีคนเรียนน้อย จึงสนิทกับอาจารย์ คุยกันทุกวันจนถูกคอ ยิ่งรู้ว่าอาจารย์เก่งเป็นรุ่นพี่ที่คณะ ยิ่งสนิทชิดเชื้อ

อาจารย์เก่งก็สนุกกับการสอน เพราะนักเรียนกลุ่มเล็กแถมมีพื้นดี สอนแป๊ป ๆ ก็เข้าใจ จากเนื้อหาที่เตรียมไว้ 5 วัน สอน 2 วันก็จบแล้ว อีก 3 วันที่เหลือจึงเป็นการสอนนอกเนื้อหา บางทีก็เล่าเรื่องส่วนตัว

อาจารย์เก่งรู้ว่าผมถนัด Excel เพราะตอนเรียนมีลูกศิษย์คนนึงถามว่าถ้าอยากได้ผลลัพธ์แบบนี้ใน Excel ต้องทำยังไง ขณะที่อาจารย์กำลังคิด ผมยกมือช่วยตอบ ทึ่งกันทั้งห้อง

อาจารย์เล่าให้ฟังว่า สถาบันนี้ไม่ค่อยเปิดสอน Access เพราะคนเรียนน้อย ส่วนใหญ่สอน Excel
ตอนนี้งานยุ่งมาก นอกจากงานสอนแล้วยังมีงานที่ปรึกษา (Consultant) ส่วนตัวชอบงานที่ปรึกษามากกว่า ถ้าเป็นงานสอน Excel มักให้แฟนสอนแทน แต่หลัง ๆ แฟนเริ่มจัดเวลาไม่ได้ อยากหาคนมาช่วย

ผมหูผึ่งทันที!

หลังจบคอร์ส Access ผมเขียนอีเมลหาอาจารย์เก่ง บอกว่าอยากสมัครเป็นผู้สอน Excel ของสถาบัน โดยอาจเริ่มจากการเป็นผู้ช่วยสอน (Teaching Assistant, TA) แล้วค่อยเป็นผู้สอนเต็มตัว อาจารย์เก่งกับแฟนจะได้มีเวลามากขึ้น

กดปุ่ม Send แล้วรออีเมลตอบกลับอย่างใจจดจ่อ

นึกฝันหวานว่าจะมีรายได้เพิ่ม วันธรรมดาทำงานที่บริษัท วันเสาร์รับจ๊อบสอน Excel ได้ทำงานที่ตัวเองชอบ

2 อาทิตย์ผ่านไป ไร้ซึ่งการตอบกลับ …

ผมตัดสินใจโทรไปหาอาจารย์ อาจารย์จำเสียงผมได้ บอกว่าได้รับอีเมลแล้ว กำลังจะตอบกลับ หลังจากนั้นก็วางสาย

แต่อีเมลไม่เคยถูกส่ง ….

ผมกับอาจารย์เก่งไม่ได้ติดต่อกันอีกเลยนับจากนั้น

ถามว่าเสียใจไหม เสียใจนะ ถ้าปฏิเสธก็น่าจะบอกกันตรง ๆ แต่นี่เล่นเงียบหาย โทรตามก็เล่นลิ้น

เหตุการณ์นั้นเป็นหนึ่งในแรงผลักดันให้ผมทำเพจวิศวกรรีพอร์ต ทำให้กล้าลองเปิดคอร์สของตัวเอง มีคนสนใจจนสร้างปรากฎการณ์ลงทะเบียนเต็มภายใน 3 นาที ได้เจอเพื่อน พี่ ลูกศิษย์ดี ๆ มากมาย

เรื่องราวน่าจะจบลงตรงนี้ …

แต่มันมีสตอรี่ต่อ คือผมได้รับโทรศัพท์สายหนึ่ง คนโทรมาชื่อคุณแป้ง เชิญผมเป็นวิทยากรสอน Excel ให้กับสถาบันนึง

ลองเดาไหมครับว่าสถาบันอะไร?

ใช่, สถาบันนั้นนั่นแหละ

คุณแป้งคือแฟนของอาจารย์เก่งนั่นเอง

นึกดูมันก็ตลกดีนะ ถ้าวันนั้นอาจารย์เก่งตอบรับ ผมก็คงเป็นผู้ช่วยสอน วันนี้คงสอนอยู่ที่นั่น แต่คงไม่มีเพจวิศวกรรีพอร์ต คงไม่มีคอร์สของตัวเอง และคงพลาดโอกาสดี ๆ มากมาย

นึกย้อนไปผมขอบคุณการถูกปฏิเสธ ถ้าไม่ถูกปฏิเสธวันนั้น คงไม่มีวันนี้

ขอบคุณการถูกปฏิเสธ และขอบคุณแฟนเพจทุกคนครับ ^/\^

Photo Credit: Pixabay