เมื่อวานนี้ผมมีนัดสัมภาษณ์เพื่ออัดพ็อคแคสครับ

หัวข้อคือ: เทคนิคการทำรีพอร์ต พร้อมแนะนำเครื่องมือสำหรับนักรีพอร์ต

แค่ชื่อหัวข้อก็น่าสนใจ

แวบแรกที่เห็นหัวข้อ ผมก็คิดว่าน่าสนใจ แต่ความท้าทายคือเป็นการสัมภาษณ์เพื่อทำพ็อดแคส

พ็อดแคสแปลว่ามีแต่เสียง ไม่มีภาพ

การอธิบายเรื่องพวกนี้ต้องใช้ภาพประกอบ ต้องให้ลองทำตาม หรือต้องทำตัวอย่างให้ดู แต่ข้อจำกัดคือสื่อสารได้แค่เสียง แล้วจะทำยังไง?

ผมคิดจะปฏิเสธ แต่มองอีกแง่ก็เป็นเรื่องท้าทาย บางทีผมก็อยากสอนแบบให้คนเรียนฟังสบาย ๆ ไม่ต้องจด ไม่ต้องเปิดคอม

ทางทีมงานลองส่งตัวอย่างคำถามให้ดู อ่านแล้วน่าสนุก ก็เลยตอบตกลง

นัดสัมภาษณ์ตอนบ่ายสอง (ผ่านโปรแกรม Zoom) ช่วงเช้าผมเลยร่างว่าจะพูดอะไรบ้าง

ตอนแรกคิดว่าจะแค่ร่างในหัว แต่ร่างไปร่างมาชักเยอะ เขียนออกมาเลยดีกว่า จะได้กันลืม

นอกจากพูดถึงเครื่องมือทำรีพอร์ตแล้ว ผมยังพูดถึงหนังสืออีก 3 เล่ม (ดังภาพที่สาม) นั่นคือ

1. Say it with Charts (Gene Zelazny)

2. Show me the Numbers (Stephen Few)

3. Storytelling with Data (Cole Nussbaumer Knaflic)

ไหน ๆ ก็จะพูดถึงหนังสือ เลยหยิบมาอ่านทวนสักหน่อย

เปิดไปเปิดมา ถึงได้รู้ว่าลืมหมดแล้ว (ฮา) ก็เลยอ่านอีกครั้งแบบเร็ว ๆ

อ่านรอบนี้ให้ความรู้สึกอีกแบบ อาจเป็นเพราะรอบแรกอ่านไว้นานมาก พอเวลาผ่านไป เจอคนมากขึ้น เจอประสบการณ์มากขึ้น มุมมองก็เริ่มเปลี่ยนไป อ่านไปก็เจอกับความรู้สึกที่ว่า

“ใช่เลยแฮะ”

“ทำไมตอนนั้นไม่เห็นเนี่ย”

“อุตส่าห์ค้นตั้งนาน ทุกอย่างอยู่ในเล่มนี้”

ดีใจที่ได้กลับมาอ่าน

แล้วการสัมภาษณ์ก็เริ่มขึ้น

แน่นอนว่าการสัมภาษณ์จริงไม่ได้ถามตามสคริปต์เป๊ะ ๆ จังหวะการพูดคุยไหลไปตามคำถามและคำตอบ

แต่พอเราได้ยินคำถาม เราได้คิด เราได้พูด และตอนพูดเราก็ได้สังเคราะห์ความคิดอะไรบางอย่าง

คำถามคล้ายสารส้ม ดึงความคิดต่าง ๆ ที่ฟุ้งกระจายให้ตกตะกอน

โดยรวมแล้วเป็นประสบการณ์ที่ดี ถ้าไม่มีการสัมภาษณ์ ผมคงไม่ได้กลับมาทบทวนหนังสือที่เคยอ่าน และไม่ได้ตกตะกอนทางความคิด

คุณพี (ผู้สัมภาษณ์) บอกว่าได้อะไรจากการพูดคุยครั้งนี้มาก ผมเองซึ่งเป็นผู้ถูกสัมภาษณ์ ก็ได้อะไรมากเช่นกัน

ขอบคุณสถาบันนวัตกรรมข้อมูลและธรรมาภิบาล (DIGI) ที่ให้โอกาสได้พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นครับ

ถ้าทีมงานเผยแพร่พ็อคแคสนี้เมื่อใด จะนำมาแชร์ในบล็อก เผื่อเป็นประโยชน์กับทุกคนครับ ^_^